Daha otuzuma varmadan yaşım,
Düştü toprağa o eğilmez başım,
Çoktu dünyada dost eş arkadaşım,
Şimdi mezarımda yalnız kalmışım.
Dünyada az ve öz dürüst yaşadım,
Dilerim her zaman yaşasın adım,
Eşim Ayşe ile Vural evladım,
Ne yazık sizlere hiç doyamadım.
Her kul gibi ben de hata işledim,
Herkes gibi türlü şeyler düşledim,
Hem sevap iş hem de günah işledim,
Kusurlarım ile hoş görün beni.
İsterdim sizler gibi çok yaşamayı,
Ben de tattım acı tatlı sevdayı,
Ömrüm bitti terk eyledim dünyayı,
Çok görmeyin bana bir fatihayı.
Ben de fani Pançidze Şenol idim,
Korku nedir asla hiç bilmez idim,
Fakat bir gün kaderime yenildim,
Ben ki cesur, yiğit delikanlıydım…
İsmail YAZICI