Gelenekler

   Köyümüzün bazı âdetleri ve gelenekleri vardır. Evlilikler görücü usulüyle ve elçi gönderilerek gerçekleşir. Söz kesildikten sonra nışan, daha sonra düğün yapılır. Gelin at sır­tında yengeler, davetliler ve akordeon eşliğin­de damat evine götürülür. İki sağdıcıyla bir­likte çatıda hazır bekleyen damat, atın üzerin­deki gelinin başına şeker ve para saçar. Bu arada sağdıçlar da çatıda birkaç el silah atarlar.

   “Makar” adı verilen da­vetlilere akşam ve sabah birer öğün yemek verilir Sabah yemeği sonrasında bir tepsi ile “makar”dan bahşiş adı altında para toplanır. Bahşiş verenlere kız tarafından örgü yün çoraplar dağıtıldıktan sonra eğlence faslına ge­çilir. İki gün iki gece eğ­lenilir. Üçüncü gece, ge­linin başındaki “vala” de­nilen kırmızı ipek örtü açılarak geline para ve hediyeler verilir, takılar takılır. Ardından kız yengesi tarafından “keteler” dağıtılır, oyunlar ve türkülerle düğün son bulur. Son zamanlarda arabalarla ilçe merkezine gidilerek salon düğünü yapanlar da vardır.

   Köyümüzde 20 ağustos – 1 eylül arasında geleneksel yayla şenlikleri yapılır. Çayır biçiminin bitmesiyle başlayan ve öküzün köye getirilişiyle son bulan bu şenliğe yörede “marioba” denir. Şavşat’ın tümü Gürcü olan 17 köyünde gelenek olan bu şenlik, yapıldığı zamana göre farklılık gösterir. Bazı köylerde, şenlikten sonra çayır biçimine başlanır. Yani bu şenlikler yaylaya çıkılıp yerleşildikten hemen sonra gerçekleşir. Bir de eskiden, yay­la göçü bitip köye inildikten sonra, köyün merkezinden arkadaki sırtlara akordeon eş­liğinde topluca pancar toplamaya gidilir, hem çorbalık pancar toplanır, hem de eğlenilirdi. “Pancarcı şenliği” denilen bu şenlik, artık çok seyrek yapılmaktadır.

   Yöremizde yaygın olan bir eğlence de uzun kış gecelerinde gençlerin bir evde top­lanarak yiyip/içip eğlenmesidir. Paralar top­lanarak ya etlik kesilir ya da “irişi” denilen, yağda kızartılan hamur yenerek sohbet edilip eğlenilir. Bu eğlentiye de “hartana” denir. Köyümüzde ayrıca imece eğlentileri vardır. Böylece hem imece sahibinin işi yapılır, hem de yiyip-içilir ve eğlenilir. Son­baharın “mısır seçme” imeceleri, kışın “yün ayıklama ve eğirme’ imeceleri bu türdendir. Bu tür imecelerde imece sahibi imeceye kalanlara yedirip içirir, öte yandan oyunlar oynanıp maniler söylenerek eğlenilir. Bu tür imeceler, köyümüzde ve yöremizde “ırgat yapma” olarak adlandırılır.